കാലമെനിക്കേകിയ സുന്ദരജീവിതം
മോഹത്തിന് മുത്തുകളാല് കോര്ത്ത് വച്ചൂ ഞാന്.
സ്വര്ഗ തുല്ല്യമാം സ്വപ്നങ്ങള്
ആനന്ദതിന് വര്ണ്ണ ഗോപുരങ്ങള്
സാന്ത്വന സംഗീതമായി തനിയെ ചേര്ന്ന് പോയി.....
കാലത്തിന് തേരോട്ടത്തില്,
അറ്റ് വീണു എന് മോഹമാം മുത്തുകള്
മറഞ്ഞിളകും തിരമാല പോല്
ഇളകി ഒഴുകി എന് പ്രാണന്.....
കേള്ക്കുന്നില്ല ഞാന് സാന്ത്വന സംഗീതം
കാതോര്ക്കുന്നില്ല ആ സംഗീതത്തിനായി.
വേരറ്റ് നില്ക്കിവേ.....
ഒരു കുഞ്ഞിളം പൂവന്നെ തേടിയെത്തി
മാറോടടക്കി നിര് വ്രിതി പൂണ്ടു ഞാന്....
Friday, January 22, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
കവിത വായിച്ചു നന്നായിരിക്കുന്നു.ഇപ്പോള് എഴുതുന്നതു കാണാനില്ലല്ലോ? എന്തു പറ്റി?
Post a Comment